Η Manuela Federl εργάζεται ως δημοσιογράφος εδώ και περισσότερα από 15 χρόνια. Σπούδασε γλώσσες, οικονομικά και πολιτισμικές σπουδές με έμφαση στις λατινογενείς γλώσσες στο Πανεπιστήμιο του Passau στη Γερμανία και στο Πανεπιστήμιο του Concepción στη Χιλή. Το 2016 ίδρυσε την εταιρεία της Bergjournalisten. Από τότε εργάζεται ως ανεξάρτητη σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ και δημοσιογράφος για διάφορους τηλεοπτικούς σταθμούς και για τον κινηματογράφο. Το επίκεντρο της δουλειάς της είναι τα κοινωνικά ζητήματα. Πριν από τρία χρόνια ανακάλυψε τη φωτογραφία. Από τότε ταξιδεύει σε διάφορες χώρες για να καταγράψει σε εικόνα και κείμενο τα κοινωνικά προβλήματα.

Instagram: manuelafederl

Ο Jan Kraus σπούδασε επιστήμη των μέσων (MA) στο Πανεπιστήμιο Humboldt του Βερολίνου και φωτογραφία στη Σχολή Φωτογραφίας Ostkreuz. Ασχολείται εντατικά με τη φωτογραφία και τις εικαστικές τέχνες εδώ και πάνω από δεκαπέντε χρόνια. Το αντικειμενικό στυλ της φωτογραφίας του επιδιώκει την άμεση σύνδεση με το υποκείμενό του και καταγράφει τα ποικίλα πεδία έντασης της σύγχρονης κοινωνίας. Για τον ίδιο, η φωτογραφία είναι κοινωνική συμμετοχή και του δίνει τη δυνατότητα να σχολιάσει τις κοινωνικές εξελίξεις αλλά και τα προβλήματα. Οι σειρές του παρουσιάζουν ανθρώπους, νοοτροπίες και συνθήκες διαβίωσης με μεγάλη λεπτομέρεια και υψηλό βαθμό αυθεντικότητας.

Instagram: jan_foto_kraus

Ο Jung Ui Lee είναι Νοτιοκορεάτης φωτογράφος που αναγνωρίζεται για την αφοσίωσή του στην καταγραφή της αρχιτεκτονικής και των σκηνών δρόμου της Νότιας Κορέας. Το έργο του επικεντρώνεται σε αστικά τοπία, εφιστώντας την προσοχή σε φαινομενικά συνηθισμένες σκηνές και αντικείμενα που αποκαλύπτουν βαθύτερα σύμβολα και νοήματα. 

Απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο στο Πανεπιστήμιο Τέχνης και Σχεδιασμού Linz στην Αυστρία. Επί του παρόντος, διδάσκει  φωτογραφία και διατηρεί φωτογραφικό στούντιο στο Εθνικό Πάρκο Byunsan στη Νότια Κορέα. Εργάζεται επίσης σε έργα που διερευνούν το φαινόμενο της αγοράς και πώλησης χριστιανικών εκκλησιών στην Κορέα και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των θαλάσσιων απορριμμάτων. 

Ατομικές εκθέσεις 

 2022 04 Έκθεση Νέων Καλλιτεχνών, Urban Community, Ansan S.Korea 

 2019 09 Stadt Fotografie – Linz Verändert., Kunstunibibliothek Linz Αυστρία 

Ομαδικές εκθέσεις 

 2024 10 Trieste Photo Days, Stelio Crise State Library, Τεργέστη, Ιταλία 

 2024 05 Rovinj Photodays 2024 Finalists Exhibition, MMC Rovinj, Κροατία 

 2024 03 EXCESS, FOTOGALERIE Friedrichshain, Βερολίνο Γερμανία 

Instagram: junguilee.photographer

Ο Oleksandr Rupeta είναι Ουκρανός φωτογράφος που εργάζεται παγκοσμίως. Πραγματοποιεί βραχυπρόθεσμα και μακράς διάρκειας φωτογραφικά έργα σχετικά με την πολιτική, την πολιτιστική και την κοινωνική ζωή στην Ευρώπη, την Αφρική, τη Μέση Ανατολή και την Ασία. Τα έργα του αναδεικνύουν τον Ρωσοουκρανικό Πόλεμο, την Αφγανική Ερυθρά Ημισέληνο, τη ζωή της εβραϊκής κοινότητας του Ιράν, την κοινότητα των Σούφι στη Βόρεια Κύπρο, τα άτομα με αναπηρία στις χώρες της Νότιας Αφρικής, τις εθνικές μειονότητες στο Αζερμπαϊτζάν, την κομμουνιστική κληρονομιά στα Βαλκάνια, την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ στην Κίνα και πολλά άλλα.  

Μετά την εισβολή πλήρους κλίμακας της Ρωσίας στην Ουκρανία, ο Oleksandr επικεντρώθηκε στην καταγραφή της κατάστασης στο εσωτερικό της χώρας.

Instagram: oleksandrrupeta

Ο Βέλγος φωτορεπόρτερ Alain Schroeder εργάζεται στον χώρο για πάνω από τέσσερις δεκαετίες. Πρώτα ως αθλητικός φωτογράφος τη δεκαετία του ’80, και στη συνέχεια φωτογραφίζοντας βιβλία και εκδοτικά θέματα με επίκεντρο την τέχνη και τις ανθρώπινες ιστορίες. 

Το 2013, άλλαξε ριζικά τη ζωή του, ανταλλάσσοντας τις μετοχές του στην εταιρεία Reporters, για να ζήσει στο δρόμο με μια φωτογραφική μηχανή. Τώρα ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο φωτογραφίζοντας ιστορίες που επικεντρώνονται σε κοινωνικά θέματα και ανθρώπους. «Δεν είμαι φωτογράφος της μιας λήψης. Σκέφτομαι σε σειρές», λέει και προσθέτει: «Προσπαθώ να αφηγηθώ μια ιστορία σε 10-15 φωτογραφίες, αποτυπώνοντας την ουσία μιας στιγμής με αίσθηση φωτός και κάδρου». 

Έχει κερδίσει πολλά διεθνή βραβεία, όπως PX3, IPA, MIFA, BIFA, PDN, Nikon Japan, Nikon Belgium, Days Japan, και συγκεκριμένα: 9 TPOTY, 5 Trieste Photo Awards, 2 The Fence, 2 LensCulture, 2 Felix Schoeller, 4 Istanbul Photo Awards, 10 Siena, 7 POYI, και 3 World Press Photo.

Instagram: alainschroeder

Η Tanya Sharapova, γεννημένη στη Ρωσία, είναι καλλιτέχνης με έδρα το Βερολίνο, η πρακτική της οποίας εκτείνεται στη φωτογραφία ντοκιμαντέρ και στην εκφραστική φωτογραφική δημιουργία εικόνων με τη χρήση σύνθετων τεχνικών. Χρησιμοποιεί και τις δύο αυτές μεθόδους προκειμένου να εξετάσει τις πολύπλοκες σχέσεις μεταξύ των ατόμων και της κοινωνίας (ένα κεντρικό μέλημα της πρακτικής της) από διάφορες οπτικές γωνίες. Σε πρόσφατα έργα της, τα οποία έχουν επικεντρωθεί στη ζωή στη Ρωσία και τη Γερμανία, έχει διερευνήσει την απομόνωση και τον εκτοπισμό, τη φύση της αίσθησης του ανήκειν, τη συλλογική μνήμη και τις εμπειρίες καταστροφής και αβεβαιότητας. 

Αφού ξεκίνησε την καριέρα της ως επιμελήτρια φωτογραφίας, ταξιδιωτική φωτογράφος και συγγραφέας, η Τάνια ακολούθησε επίσημη εκπαίδευση στη φωτογραφία στην Ostkreuzschule του Βερολίνου. Αυτή η περίοδος σηματοδότησε τη στροφή της από την ταξιδιωτική φωτογραφία στην αφήγηση ιστοριών ντοκιμαντέρ και στον πειραματισμό με τις δυνατότητες του ίδιου του μέσου.

Instagram: tanya_sharap0va

Με αφετηρία τη φωτογραφική του πρακτική και τις σπουδές του στις Ανθρωπιστικές και Κοινωνικές Επιστήμες, ο Valentin Valette, εργάζεται σε φωτογραφικές αποστολές, μακροχρόνια προσωπικά έργα και ακαδημαϊκές δραστηριότητες στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Το 2021, εντάχθηκε στο Ερευνητικό Ινστιτούτο για την Ανάπτυξη στην Τυνησία (IRD), για το οποίο παρήγαγε ένα ερευνητικό ντοκιμαντέρ (αυτή την περίοδο στο στάδιο του μοντάζ) και μια κοινωνιολογική έρευνα. Ταυτόχρονα, συνεχίζει ένα μακροχρόνιο φωτογραφικό εγχείρημα που εξετάζει τις μεταβαλλόμενες στρατηγικές των χωρών του Κόλπου. Τα έργα του έχουν προκριθεί στη βραχεία λίστα για το βραβείο Leica Oscar Barnack, το Kolga Tbillisi, το βραβείο PhMuseum, το Art Photoc Barcelona και το Belfast Photo Festival. Το 2024, ξεκίνησε μια διδακτορική διατριβή στην οπτική ανθρωπολογία με τίτλο «Οι Χαρκί και η Αλγερία: δεσμοί, εμπειρίες και μετακινήσεις», η οποία τέμνεται με την κοινωνιολογία των μεταναστεύσεων, των αναμνήσεων και του ανήκειν. Συνεργάζεται με το Ινστιτούτο Εθνολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας (IDEAS) του Πανεπιστημίου Aix-Marseille.

Instagram: valentin.valette

Η Αντιγόνη Κουράκου γεννήθηκε το 1979. Είναι φωτογράφος και συντηρήτρια έργων τέχνης με έδρα την Αθήνα, Ελλάδα. Άρχισε να αναπτύσσει το ενδιαφέρον της για τη φωτογραφία το 2010. Έκτοτε, χρησιμοποιεί με συνέπεια αυτό το μέσο για να εξερευνήσει και να εκφράσει μία αισθητική ευαισθησία. Η φωτογραφική της δουλειά έχει εκτεθεί και δημοσιευτεί διεθνώς. Το 2022 εκδόθηκε η πρώτη της μονογραφία, Μεταμόρφωση.

Το έργο της Κουράκου πηγάζει από την ανάγκη να συνθέσει τη δική της αφήγηση. Λειτουργεί ως μία μορφή προσωπικής τήρησης αρχείων, ένα είδος ημερολογίου που στοχεύει στη διατήρηση της μνήμης των εμπειριών, των σκέψεων και των συναισθημάτων της. Ακόμα καλύτερα, πρόκειται για την επιθυμία να χαρτογραφήσει κανείς την πορεία του με την ελπίδα ότι, ίσως με αυτόν τον τρόπο, δεν θα ξεχαστεί.

Instagram: antigonekourakou

O Βασίλειος Παπαγεωργίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1987. Σπούδασε Ελληνική Φιλολογία και ολοκλήρωσε  το μεταπτυχιακό του στη Διοίκηση Επιχειρήσεων. Το 2005 εντάχθηκε στη φωτογραφική ομάδα του ΕΚΠΑ,  όπου για πρώτη φορά τον προσέλκυσε η φωτογραφία ντοκουμέντου. Το 2012-2015 εργάστηκε ως  φωτορεπόρτερ σε συνεργασία με πρακτορεία στο χώρο. Από το 2016 εργάζεται ως freelance φωτογράφος. 

Διακρίσεις/εκθέσεις 

• “Athens Photo Festival: Νέοι Έλληνες Φωτογράφοι”, 2022, Μουσείο Μπενάκη • “EISA Maestro Photo Contest 2015:Family”, 1η θέση στην Ελλάδα 
• “Children’s Rights Photo Contest”, έπαινος FIAP (FIAP 2013/197), Unesco, FIAP, ΕΦΕ, 2013  • “Energy Athens 2013”, έκθεση, European Centre for Architecture Art Design and Urban Studies σε συνεργασία με το Chicago Athenaeum: Museum of Architecture and design (2013-2014, Ευρώπη και Αμερική) 
• Έκθεση “Φωτογραφία Δρόμου”, Περιφερειακή Ενότητα Νότιου Τομέα Αθήνας, Δημοτική Πινακοθήκη  Καλλιθέας και κέντρο πολιτισμού Μίκης Θεοδωράκης, 2013 
• “Athens Photo Festival: Open Screen”, Ελληνικό Κέντρο Φωτογραφίας, 2010 
• “Peace Is”, UNESCO, 2009, 4η θέση

Instagram: vasileios_papageorgiou

Ο Emmanuel Angelicas (1963) γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Marrickville του Σίδνεϋ. Στα έβδομα γενέθλιά του, το 1970, ο πατέρας του του χάρισε μια πλαστική φωτογραφική μηχανή Diana. Η φωτογραφία θα γινόταν αμέσως η συντροφιά του και ο τρόπος του να επικοινωνεί με τους ανθρώπους και να καταγράφει το περιβάλλον στο οποίο ζούσε. Υιοθετώντας μια αυθόρμητη και άμεση προσέγγιση, γύριζε παντού στη γενέτειρά του, καταγράφοντας τις κοινότητες των μεταναστών και τη ζωή του δρόμου. Επί μισό σχεδόν αιώνα, ο Angelicas αποτυπώνει φωτογραφικά το Marrickville, χωρίς να αποφεύγει τις πιο σκοτεινές πτυχές του. Το τετράγωνο, ασπρόμαυρο έργο του παρουσιάζει την οικογένειά του, τους φίλους και τη γειτονιά του. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας με πτυχίο στην Οπτική Επικοινωνία το 1984, ενώ έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα στις Επαγγελματικές Καλλιτεχνικές Σπουδές το 1985. Το 1993 αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϋ με δίπλωμα στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση – Εικαστικές Τέχνες. Αντιπαλεύοντας μια χρόνια ασθένεια επί είκοσι πέντε και πλέον χρόνια, εξακολουθεί να εργάζεται στην Αυστραλία και το Μπαλί. Το έργο του ανήκει σε πλήθος συλλογών και έχει παρουσιαστεί σε μεγάλο αριθμό εκθέσεων.

Instagram: emmanuel.angelicas