PHOTOBOOKSTORE
img
Άρθρα

Ο Νίκος Πρίπορας είναι φωτογράφος και γεννήθηκε το 1984 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε γραφιστική και οπτική επικοινωνία, Ευρωπαϊκό πολιτισμό στο Ε.Α.Π. και φωτογραφία στην ESP ως υπότροφος. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια θεωρίας και ιστορίας της φωτογραφίας με τον Πάρι Πετρίδη. Δουλειά του έχει παρουσιασθεί στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο καθώς και σε ομαδικές εκθέσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό με πιο πρόσφατη στο Athens Photo Festival 2019 στην ενότητα Greek Young Photographers. Είναι μέλος του Φωτογραφικού Κέντρου Θεσσαλονίκης.

Ο Βασίλης Νεµπεγλεριώτης γεννήθηκε στην Λάρισα το 1987. Με τη φωτογραφία ασχολείται ερασιτεχνικά από το 2015. Το 2018 παρακολούθησε το οκτάµηνο σεµινάριο φωτογραφίας από τη φωτογραφική οµάδα Orama Photos. Από το 2018 είναι µέλος της φωτογραφικής οµάδας Fplus. Έχει παρουσιάσει τη φωτογραφική του δουλειά σε οµαδικές εκθέσεις µε την Fplus και το 2019 πραγµατοποίησε την πρώτη του ατοµική έκθεση φωτογραφίας στη Λάρισα.

Γεννημένη το 1994, τα τελευταία χρόνια ζω και εργάζομαι στην Θεσσαλονίκη.
Ως φωτογράφος, ξεκίνησα τα πρώτα μου βήματα στην σχολή φωτογραφίας Stereosis, από όπου και αποφοίτησα τον Ιούνιο του 2019.
Χρησιμοποιώντας ψηφιακά και αναλογικά μέσα, ασχολούμαι κυρίως με τον τομέα του αυτοπορτραίτου. Έχω συμμετάσχει σε διάφορες ομαδικές εκθέσεις, με πιο πρόσφατες την Logline vol.1 (2/2020, Stereosis) και Young Greek Photograhers, (6/2019, Athens Photo Festival).
Επαγγελματικά δραστηριοποιούμαι στον χώρο της μόδας και του πορτραίτου.

Φωτογράφος ντοκιµαντέρ µε βάση την Αθήνα, η Πηνελόπη Θωµαΐδη είναι µέλος του πρακτορείου Hans Lucas από το 2018. Η προσωπική της πρακτική περιλλαµβάνει long-term φωτογραφικά πρότζεκτς γύρω από περιβαλλοντικά και κοινωνικά ζητήµατα. Το έργο της εστιάζει στη σχέση των ανθρώπων µε τους τόπους που κατοικούν και συχνά επιλέγει ιστορίες σχετικές µε τη µνήµη, τον αυτοπροσδιορισµό και την αντίσταση. Παράλληλα µε την εξέλιξη του προσωπικού της έργου εργάζεται και για τον τύπο. Η φωτογραφική σειρά της A Zone To Defend εκτέθηκε στο Helsinki Photo Festival 2019 (µετά από επιλογή στο Open Call του φεστιβαλ µε θέµα Anarchy), καθώς και στην έκθεση Νέοι Έλληνες Φωτογράφοι στο πλαίσιο του Athens Photo Festival 2019. Η ίδια σειρά προβλήθηκε σε screening στο φεστιβάλ VOIES OFF 2018 στην Arles της Γαλλίας. Με το ίδιο πρότζεκτ κέρδισε το 1ο βραβείο Spéos Awards 2018 #Reportage και ήταν finalist του La Bourse du Talent 2018 #Landscape. Είναι απόφοιτος του ετήσιου εντατικού προγράµµατος σπουδών “Creative Documentary and Photojournalism” (2018) που οργανώνεται από το Spéos International School of Photography στο Παρίσι σε συνεργασία µε το πρακτορείο Magnum Photos. Έχει πραγµατοποιήσει σπουδές Καλών Τεχνών και είναι κάτοχος του ΜΑ Καλλιτεχνική Παραγωγή και Έρευνα του Universitat de Barcelona και του BA του Τµήµατος Πλαστικών Τεχνών και Επιστηµών Τέχνης του Πανεπιστηµίου Ιωαννίνων.
Έχει επαγγελµατική εµπειρία στον σχεδιασµό οπτικής επικοινωνίας και είναι συνιδρύτρια του WHAT IF Design Studio από 2013. Φωτογραφίες της έχουν δηµοσιευτεί σε έντυπα και online µέσα στην Ελλάδα, στη Γαλλία, στον Ηνωµένο Βασίλειο και στην Ιρλανδία. Με το εικαστικό της έργο έχει συµµετάσχει σε εκθέσεις στην Ελλάδα, την Ισπανία και τη Βραζιλία.

Ο Svetlin Yosifov είναι Βούλγαρος ερασιτέχνης, ανεξάρτητος φωτογράφος. Ο ίδιος προσδιορίζεται ως ταξιδιώτης-ντοκουμενταριστής-καλλιτεχνικός φωτογράφος, όπου το μέσο της φωτογραφίας είναι μέρος του τρόπου ζωής του τα τελευταία είκοσι χρόνια. Το πάθος του είναι να αποτυπώνει πορτραίτα στο δρόμο και να προσπαθεί να αποκρυπτογραφεί το χαρακτήρα του εκάστοτε προσώπου. Κύριο σημείο του ενδιαφέροντός του αποτελούν οι παραδόσεις πρωτογενών και φυσικών τοποθεσιών όπως η Ινδία, η Αιθιοπία, η Κένυα, η Ινδονησία, το Βιετνάμ, το Λάος, η Καμπόντζη, η Κούβα και άλλες. Θεωρεί ότι η καλή φωτογραφία είναι πολλά περισσότερα από ότι ένα στιγμιότυπο ή μία ανάμνηση. Η καλή φωτογραφία αφηγείται μια ιστορία, αρκετά δυνατή ώστε να επηρεάσει τον κόσμο και να αυξήσει την ευαισθητοποίηση του.  Όλα αυτά τα χρόνια, οι συνεντεύξεις και οι φωτογραφίες του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά περιοδικά και ιστοσελίδες.

Ο Gian Marco Sanna (1993 -) γεννήθηκε στη Ρώμη. Από το 2012 έως το 2015 σπούδασε στη Ρωμαϊκή Σχολή Φωτογραφίας, όπου και εκπαιδεύτηκε σε τεχνικές τόσο αναλογικής όσο και ψηφιακής φωτογραφίας. Το 2015 άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα στην Ακαδημία D.O.O.R, πειραματιζόμενος με το φωτοντοκουμέντο.

Μεταξύ της χρονικής περιόδου 2015 και 2017 εργάστηκε στην περιοχή Malagrotta, στη Ρώμη, όπου βρίσκεται η μεγαλύτερη χωματερή της Ευρώπης. Το 2016 ίδρυσε την L.I.S.A.collective.

Έχει ήδη εκδόσει τα έργα του σε αρκετά διεθνή περιοδικά.

Το 2017 ο εκδοτικός οίκος Urbanautica εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο Malagrotta, το οποίo παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια του Paris Photo στην Mi Gallery στο Παρίσι και στο Fotofever το 2019. Το ίδιο έργο εκτέθηκε επίσης στη Ρώμη στην 001 Gallery, κατά τη διάρκεια των Ρωμαϊκών Φωτογραφικών Περιπάτων, μια εκδήλωση οργανωμένη από την MIBACT, στην Galleria Lombardi Arte στην Σιένα, στην RiBella Art gallery στην επαρχία του Βιτέρμπο, κατά τη διάρκεια του Caffeina Event και στο Officine fotografiche, στο Μιλάνο.

Το έργο Malagrotta ήταν το νικητήριο στον διαγωνισμό Bi foto Prize, ο οποίος διοργανώνεται κάθε χρόνο στην Σαρδηνία, όπως αναδείχθηκε επίσης φιναλίστ του Premio Marco Pesaresi 2018, του Premio Voglino 2018 και του Emerging Talents Contest το 2018.

Τον Σεπτέμβριο του 2019, ο G. M. Sanna, εξέδωσε το “AGARTHI”, με εκδότη του τον Penisola Edizioni, το δεύτερό του έργο σχετικά με τη λίμνη Bolsena, πάνω στο οποίο δούλευε τα τελευταία πέντε χρόνια. Το έργο είχε ήδη εκτεθεί στο Grenze Arsenali Fotografici Festival 2019 στη Βερόνα και στο Gibellina PhotoRoad στην Σικελία.

Δύο αντίτυπα του έργου του Gian Marco Sanna έχουν επιλεγεί και είναι μέρος της συλλογής του Fondazione Orestiadi στην Gibellina.

 

Περισσότερα για τον καλλιτέχνη στους παρακάτω συνδέσμους:

www.lookinsideyourselfand.com

www.gianmarcosanna.com

Η Ela Polkowska ζει στην πρωτεύουσα της Πολωνίας, την Βαρσοβία. Το ενδιαφέρον της εστιάζει στην κινηματογράφιση ανθρώπων, τόπων και αντικειμένων στα πλαίσια της καθημερινότητας, καθώς η θεματολογία της αφορμάται από την κυρίαρχη συλλογική μνήμη ή από το άδυτο του υποσυνείδητου.

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Κινηματογράφο στο Πανεπιστήμιο Jagiellonian, στην Κρακοβία. Το 2013 αποφοίτησε από την Ακαδημία Φωτογραφίας στην Βαρσοβία. Από το 2013 έως τον Ιούνιο του 2014 συμμετείχε στο Mentorship Programme, που διοργανώνεται από την Sputnik Photos, υπό την υποστήριξη του Rafał Milach. Την περίοδο μεταξύ του 2015 και του 2019 υπήρξε φοιτήτρια φωτογραφίας στο Ινστιτούτο Δημιουργικής Φωτοραφίας στην Opava, της Τσεχίας. Έχει συμμετάσχει επίσης στον δεύτερο κύκλο PARALLEL – European Photo based Platform (2018-2019).

Η Adriana Granado (1984-) γεννήθηκε στο Porto Alegre της Βραζιλίας. Ολοκλήρωσε τις διδακτορικές σπουδές της στη δημοσιογραφία στο PUC, καθώς διαθέτει και μεταπτυχιακό τίτλο στη φωτογραφία στο Armando Álvares Penteado Foundation (FAAP-SP). Χρησιμοποιεί ως μέσα την τέχνη της φωτογραφίας και της performance για να αφηγηθεί ιστορίες σχετικά με την μοναξιά, την πλήξη και τον χρόνο. Η σειρά Apt 22 ήταν η διατριβή της στο FAAP, όπου και ολοκληρώθηκε το 2018. Από τότε, τα έργα της εκτίθενται παγκοσμίως, σε μέρη όπως το Open Walls στο Les Rencontres D´Arles και το UFF Arts Centre στο Ρίο ντε Τζανέιρο.

Vanja Bučan

 

Η Vanja Bučan (1973-) είναι μία διεθνώς αναγνωρισμένη Σλοβένα φωτογράφος, που ζει και εργάζεται στο Βερολίνο. Αποφοίτησε από το τμήμα φωτογραφίας ντοκουμέντου της Βασιλικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Χάγης, ωστόσο μετά τις σπουδές της, απομακρύνθηκε από την καθαρά ντοκουμενταρίστικη φωτογραφία και επικεντρώθηκε στην σκηνοθετημένη φωτογραφία. Πριν γίνει επαγγελματίας φωτογράφος, σπούδασε κοινωνιολογία στο Faculty of Social Sciences της Λιουμπλιάνα και συμμετείχε ενεργά στον περιβαλλοντικό ακτιβισμό, που είναι φανερός στο καλλιτεχνικό της έργο. Θεωρεί τη φωτογραφία ως ανοιχτό μέσο, ένα βασίλειο όπου μπορεί ελεύθερα να εκφράζει τις απόψεις της και την κριτική της απέναντι στην κοινωνία.

Το προσωπικό, καλλιτεχνικό της στυλ, χαρακτηρίζεται από μετουσιώσεις των φωτογραφιών της, οι οποίες τοποθετούνται σε σκηνοθετημένες συνθέσεις με σκοπό να επιτευχθούν αποδομημένες και πολυδιάστατες πραγματικότητες, που δημιουργούν μία οπτικά, πλούσια έκφραση. Η σχέση μεταξύ ανθρώπων και περιβάλλοντος είναι στο προσκήνιο των απεικονίσεών της.

Η δουλειά της έχει εκτεθεί σε αρκετές σημαντικές, διεθνείς, ομαδικές εκθέσεις, όπως: Month of Photography στο Λος Άντζελες, Official MOPLA Group Show (2018), Camouflage, City Oases, NORDICO City Museum στο Λιντς (2018), Visions of Nature, Kunst Haus Wien, Museum Hundertwasser στην Βιέννη (2017), Plat(t)form Winterthur στην Ελβετία (2016), Getty Images Gallery στο Λονδίνο (2016).

Συμμετείχε επίσης σε διάφορες διοργανώσεις και φεστιβάλ ανά τον κόσμο: Solar Photo Festival, Φορταλέζα, Βραζιλία (2018), Loba 2018, Photolux Festival, Λούκα, Ιταλία (2018), Athens Photo Festival, Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα, Ελλάδα (2018), 3rd Beijing Photo Biennial (2018), Photo London (2019), Bieler Phototage (2019), Lishui Photography Festival (2019), Viennacontemporary (2019), μεταξύ άλλων.

Έχει κερδίσει φωτογραφικά βραβεία, όπως: Lens Culture Exposure Award, Renaissance Photography Prize, καθώς επίσης ήταν φιναλίστ του Leica Oscar Barnack Award το 2018 και υποψήφια για το Prix Pictet 2019. Το 2019, το Lishu Photography Festival στην Κίνα, την βράβευσε με το Excellent Photographer Award.

Ο Δημήτρης Λέτσιος γεννήθηκε στην Ανακασιά του Βόλου στις 12 Δεκεμβρίου 1910. Εργάστηκε από μικρή ηλικία στο οικογενειακό αρτοποιείο της οδού Ιωλκού. Σύντομα καλλιέργησε την αγάπη της επίσκεψης στην ύπαιθρο με κυριακάτικες πορείες και οργανωμένες εκδρομές. Η σχέση του με τη φωτογραφία ξεκίνησε το 1934. Σταδιακά, οι εκδρομές και η φωτογραφία μονοπώλησαν σχεδόν τον ελεύθερο χρόνο του. Ο φωτογράφος του Βόλου Μπάμπης Μπασδέκης του έδειξε μερικά από τα μυστικά της φωτογραφίας, παρότι κατά βάση υπήρξε αυτοδίδακτος. Στην Κατοχή έγινε πρόεδρος της ΕΠΟΝ Βόλου και βγήκε στο βουνό στην περιοχή του Πηλίου, οργανώνοντας αντιστασιακές καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Μετά τα Δεκεμβριανά συνελήφθη και εξορίστηκε. Το 1956 ίδρυσε το παράρτημα της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρείας (ΕΦΕ) στον Βόλο, ενώ διετέλεσε και πρόεδρος της Κινηματογραφικής Λέσχης Βόλου. Η σύντροφος της ζωής του Αθηνά Τζημέρου υπήρξε ο βασικότερος πυλώνας στήριξης, υλικός και πνευματικός, για τη δημιουργία του μεγάλου και πολύπλευρα σημαντικού φωτογραφικού του αρχείου. Φωτογραφίες του έχουν παρουσιαστεί σε μεγάλο αριθμό εκθέσεων στον Βόλο και στον ευρύτερο θεσσαλικό χώρο, σε εκθέσεις της ΕΦΕ, μέχρι την αναδρομική του έκθεση από το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης το 2005 που στη συνέχεια παρουσιάστηκε στην Αθήνα (Μουσείο Μπενάκη), στη Φλώρινα (Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Φλώρινας), στην Ξάνθη (Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης & Παράδοσης), στον Βόλο (Κέντρο Τέχνης Τζόρτζιο ντε Κίρικο), ενώ έχει ως τώρα τιμηθεί με τέσσερις εκδόσεις και ένα ημίωρο ντοκυμαντέρ. Το έργο του διατρέχει την ελληνική ύπαιθρο με έμφαση στο Πήλιο και στον θεσσαλικό κάμπο και αφουγκράζεται τον δημώδη πολιτισμό σε όλες του σχεδόν τις εκφάνσεις, μέσα από φωτογραφίες που έχουν άλλοτε προσωπικό καλλιτεχνικό ύφος και άλλοτε λειτουργούν ως πολύτιμα τεκμήρια. Πορτρέτα και τοπία, σκηνές και στιγμιότυπα συνθέτουν ένα αυθεντικό αμάλγαμα της μεταπολεμικής Ελλάδας, που περιλαμβάνει και τον αστικό χώρο, κυρίως την πόλη του Βόλου, και τον καθιστούν μια από τις σημαντικότερες μορφές στη μεταπολεμική ελληνική φωτογραφία. Το αρχείο του Δημήτρη Λέτσιου ανήκει στη μόνιμη συλλογή του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης.

Φωτογραφία: Τάκης Τλούπας