Constantin Duma

Γεννημένος το 1955 στην κομητεία Bihor, έκανα το ντεμπούτο μου στον Τύπο στις 2 Νοεμβρίου του 1970 στην εφημερίδα Crisana με εικόνες από τη δραστηριότητα του Λυκείου όπου ήμουν μαθητής της ένατης τάξης. Από τη 10η τάξη του λυκείου ανέλαβα τον συντονισμό του Φωτογραφικού Κύκλου κοντά στο Γενικό Λύκειο Πολιτισμού του Marghita, της κομητείας Bihor μαζί με τον καθηγητή Valer Tedic, λάτρη της φωτογραφίας και αφιερωμένο στους μαθητές της. Κατά τα έτη 1970 έως 1974 ήμουν ανταποκριτής με συνεχή δραστηριότητα στην εφημερίδα Crisana για την αναπαράσταση των γεγονότων της πόλης Marghita. Το 1975 εγγράφηκα στο Iris Photo Circle κοντά στο Σπίτι του Πολιτισμού Φοιτητών της πόλης Timisoara υπό την υποστήριξη του καθηγητή Iacob Cornea, ενός ατόμου παθιασμένου με τη φωτογραφία, με πρακτική άσκηση σε ψυχολογικά πορτραίτα, θαυμαστή του μεγάλου Youssuf Karsh. Στην πραγματικότητα, το 2009 επισκέφθηκα τον Καναδά ακολουθώντας τα βήματα του μεγάλου φωτογράφου, ήμουν στον έκτο όροφο του Hotel Château Laurier, όπου μπορούσα να θαυμάσω μερικές από τις πρωτότυπες φωτογραφίες του μεγάλου πορτραιρίστα.
Το φθινόπωρο του 1975 έγινα πρόεδρος του φωτογραφικού κύκλου Iris, έχοντας οργανώσει ομάδες αρχάριων και προχωρημένων για τη δραστηριότητα των μαθητών, για την εκμάθηση φωτογραφίας, την ανάπτυξη ταινιών, τη διεύρυνση φωτογραφικών εικόνων, το koshering, την προετοιμασία εκθέσεων για σημαντικές ομάδες μαθητών. Πολλοί έχουν μάθει αυτό το επάγγελμα εκεί, με μερικούς από αυτούς να πραγματοποιούν δραστηριότητες φωτογραφίας μέχρι σήμερα. Η δημιουργική δραστηριότητα στη φωτογραφία ήταν ένα σημαντικό μέσο έκφρασης τη δεκαετία του 1980 για όσους είχαν ένα μήνυμα να μεταφέρουν. Το 1983 παρακολούθησα τα μαθήματα της Σχολής Λαϊκής Τέχνης από την Τιμισοάρα με εξειδίκευση στη φωτογραφία και το βίντεο με καθηγητή τον Onutiu Danciu. Τη δεκαετία του 1980 συντόνιζα τη φωτογραφική δραστηριότητα στο Σπίτι της Νεολαίας στην Τιμισοάρα και είχα ήδη μια συνεχή δραστηριότητα στις σελίδες της εφημερίδας Drapelul Rosu, της εφημερίδας της κομητείας στο Timis.
Ακολούθησε μια περίοδος από το 1975 έως το 1990 όταν εργάστηκα στην σχολική επιθεώρηση της κομητείας Timis ως φωτογράφος. Εδώ αντιστάθμισα την έλλειψη πολλαπλασιαστικών μέσων που είναι απαραίτητα για τη διδακτική δραστηριότητα στα σχολεία με το να δημιουργώ φωτογραφικές δραστηριότητες με φωτοτυπογραφικό υλικό.
Το έτος 1989, στην Επανάσταση της Επανάστασης του Δεκεμβρίου, ήμουν παρών ξεκινώντας από την περίοδο 15 Δεκεμβρίου τραβώντας φωτογραφίες στην Επανάσταση της 17ης Δεκεμβρίου του 1989 και όλη την περίοδο που ακολούθησε, με μεγάλες αλλαγές στην Τιμισοάρα, ο χρόνος εκεί ήταν 11 διαφορετικές εκδηλώσεις, από διαδηλώσεις για την υποστήριξη αλλαγών που αναμενόταν να συμβούν σε ενέργειες που απαιτούν τιμωρία των ενόχων, την ανακάλυψη των νεκρών από την επανάσταση. Μέχρι τον Μάρτιο, πραγματοποιούνταν καθημερινές διαδηλώσεις. Για να είμαι στη μέση των γεγονότων, δούλεψα από τις πρώτες ημέρες μετά τις 22 Δεκεμβρίου με συναδέλφους από την Ελεύθερη Τηλεόραση Τημισοάρα στο Casa Tineretului μέχρι το καλοκαίρι του 1990. Τον Μάρτιο του 1990 είχε εντολή εκπροσώπησης ως επίσημος φωτογράφος στην Timisoara Trial.

Έχω φωτογραφίες με όλους τους παρόντες ως κατηγορούμενους ή μάρτυρες. Είχα άμεση σχέση με εκείνους που έκαψαν στο Crematorium Cenusa τα πτώματα των 43 ηρώων που εξήχθησαν από το νεκροτομείο του Νοσοκομείου της Επαρχίας το βράδυ της 18ης και 19ης Δεκεμβρίου. Ήταν μια πολύ δύσκολη περίοδος. Οι ελεύθερες εκλογές του Μαΐου, τα πρώτα σημάδια μιας αρχής δημοκρατίας, η δημόσια δίκη όσων υποστήριξαν τα αντίποινα εναντίον του λαού της Τιμισοάρα. Τον Δεκέμβριο του 1990 πραγματοποιήσαμε την έκθεση για την επέτειο ενός έτους της Επανάστασης στο κέντρο της Τιμισοάρα και τα επόμενα χρόνια φτιάξαμε το ταμείο ντοκιμαντέρ για το «Μουσείο της Επανάστασης του Δεκεμβρίου 1989 στην Τιμισοάρα», όπως μας αρέσει να το αποκαλούμε. Ήταν στο κτίριο στην οδό Λόγκα, το ένα που ήταν το «Σπίτι του Τσαουσέσκου». Ακόμα και τώρα δεν καταλαβαίνω γιατί οι αρχές αντιτάχθηκαν τόσο σκληρά σε αυτό το έργο. Υποστήριξα τη δημιουργία του ταμείου φωτοντοκουμέντου στην Μνήμη της Επανάστασης της Τιμισοάρα.
Όλο αυτό το διάστημα υποστήριξα τον τοπικό τύπο, τον εθνικό ή τον διεθνή Τύπο με τις φωτογραφίες ενδιαφέροντος από την Τιμισοάρα. Από τον Σεπτέμβριο του 1990 συμμετέχω σε ένα έργο με το Γαλλικό Υπουργείο Εργασίας, όπου συμμετείχα σε τέσσερις εκπαιδευτικές ενότητες στο επάγγελμα του φωτορεπόρτερ στο Παρίσι, στο Σαρτρ, στη Λυών και στο Μπεζιέ.
Με την υποστήριξη της κοινωνίας των πολιτών, συμμετείχα επίσης με συναδέλφους από την Τιμισοάρα σε μαθήματα και ενότητες φωτογραφικής κατάρτισης.
Φωτορεπόρτερ του Εθνικού Πρακτορείου Τύπου AGERPRES από το 2002.