Ο Δημήτρης Λέτσιος γεννήθηκε στην Ανακασιά του Βόλου στις 12 Δεκεμβρίου 1910. Εργάστηκε από μικρή ηλικία στο οικογενειακό αρτοποιείο της οδού Ιωλκού. Σύντομα καλλιέργησε την αγάπη της επίσκεψης στην ύπαιθρο με κυριακάτικες πορείες και οργανωμένες εκδρομές. Η σχέση του με τη φωτογραφία ξεκίνησε το 1934. Σταδιακά, οι εκδρομές και η φωτογραφία μονοπώλησαν σχεδόν τον ελεύθερο χρόνο του. Ο φωτογράφος του Βόλου Μπάμπης Μπασδέκης του έδειξε μερικά από τα μυστικά της φωτογραφίας, παρότι κατά βάση υπήρξε αυτοδίδακτος. Στην Κατοχή έγινε πρόεδρος της ΕΠΟΝ Βόλου και βγήκε στο βουνό στην περιοχή του Πηλίου, οργανώνοντας αντιστασιακές καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Μετά τα Δεκεμβριανά συνελήφθη και εξορίστηκε. Το 1956 ίδρυσε το παράρτημα της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρείας (ΕΦΕ) στον Βόλο, ενώ διετέλεσε και πρόεδρος της Κινηματογραφικής Λέσχης Βόλου. Η σύντροφος της ζωής του Αθηνά Τζημέρου υπήρξε ο βασικότερος πυλώνας στήριξης, υλικός και πνευματικός, για τη δημιουργία του μεγάλου και πολύπλευρα σημαντικού φωτογραφικού του αρχείου. Φωτογραφίες του έχουν παρουσιαστεί σε μεγάλο αριθμό εκθέσεων στον Βόλο και στον ευρύτερο θεσσαλικό χώρο, σε εκθέσεις της ΕΦΕ, μέχρι την αναδρομική του έκθεση από το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης το 2005 που στη συνέχεια παρουσιάστηκε στην Αθήνα (Μουσείο Μπενάκη), στη Φλώρινα (Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Φλώρινας), στην Ξάνθη (Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης & Παράδοσης), στον Βόλο (Κέντρο Τέχνης Τζόρτζιο ντε Κίρικο), ενώ έχει ως τώρα τιμηθεί με τέσσερις εκδόσεις και ένα ημίωρο ντοκυμαντέρ. Το έργο του διατρέχει την ελληνική ύπαιθρο με έμφαση στο Πήλιο και στον θεσσαλικό κάμπο και αφουγκράζεται τον δημώδη πολιτισμό σε όλες του σχεδόν τις εκφάνσεις, μέσα από φωτογραφίες που έχουν άλλοτε προσωπικό καλλιτεχνικό ύφος και άλλοτε λειτουργούν ως πολύτιμα τεκμήρια. Πορτρέτα και τοπία, σκηνές και στιγμιότυπα συνθέτουν ένα αυθεντικό αμάλγαμα της μεταπολεμικής Ελλάδας, που περιλαμβάνει και τον αστικό χώρο, κυρίως την πόλη του Βόλου, και τον καθιστούν μια από τις σημαντικότερες μορφές στη μεταπολεμική ελληνική φωτογραφία. Το αρχείο του Δημήτρη Λέτσιου ανήκει στη μόνιμη συλλογή του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης.

Φωτογραφία: Τάκης Τλούπας